Pamiętniki Tatusia Muminka

Pamiętniki Tatusia Muminka

Tatuś spisuje wspomnienia z młodości. Jako małe stworzenie został podrzucony do domu dziecka prowadzonego przez Ciotkę Paszczaka. Gdy dorósł, postanowił uwolnić się od rygorów panujących u Ciotki i ruszyć w świat. Spotyka Fredriksona – wynalazcę, żeglarza, Wiercipiętka – nieostrożnego kolekcjonera guzików, ojca Ryjka, mieszkającego w puszcze. Wypływają w morzę czerwoną łodzią o nazwie „Symfonia mórz”. Na jej pokładzie spotykają Joka, marzyciela. Z mielizny ratuje ich podstęp z Edwardem Olbrzymim, ratują Ciotkę Paszczaka przed Buką, trafiają na Gryzilepki, które porywają Ciotkę Paszczaka, napotykają flotyllę Hatifnatów. Widzą niezwykłe zjawiska, na przykład chmurę, która postanowiła przycupnąć na pokładzie, ogromny sztorm, przyjęcie urodzinowe Autokraty na wyspie (tam poznają też Mimblę i jej potomstwo z Małą Mimblą – Mi), Ducha, Psa morskiego. Odbył się ślub Wiercipiętka z Groką. Tatuś opowiada o spotkaniu Mamy Muminka, którą uratował z kipieli podczas sztormu. Na końcu opowieści poznajemy przyjaciół Tatusia, którzy po latach postanowili odwiedzić Muminki w Dolinie.

[wp_ad_camp_1]

 Bohaterowie:

Tatuś Muminka – urodzony w sierpniu pod znakiem lwa troll z zacięciem przygody. Cechuje go pewność siebie. Dobrze dokonuje porównania Tatusia z jego przyjaciółmi Fredrikson: „ty chcesz być [muminek], ja chcę robić, mój bratanek [Wiercipiętek] chce mieć. A Jok tylko żyje.” Znalazła go Ciotka Paszczaka na progu domu podrzutków w papierowej torbie. Oznaczyła go numerem 13. [zob. Małe trolle i duża powódź, Kometa nad Doliną Muminków, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Tatuś Muminka, rycina
Tatuś Muminka, rycina
Tatuś Muminka
Tatuś Muminka

Jeż – pierwsza napotkana istota podczas samotnej wędrówki Tatusia. Lubi pić kwaśne mleko z wypolerowanej łupiny orzecha.

Jeż, fragment ryciny
Jeż, fragment ryciny

Fredrikson – wynalazca, żeglarz o dużych uszach, interesujący się na przykład mechaniką stosowaną. Niewiele mówił, tylko o ważnych rzeczach, głównie dotyczących mechaniki.

Fredrikson, fragment ryciny
Fredrikson, fragment ryciny
Fredrikson
Fredrikson

Wiercipiętek – bezmyślne małe różowawe (od farby z puszki) stworzenie, szybko poruszające się i gubiące przedmioty. Bratanek Fredriksona. Ojciec Ryjka, mąż Groki. Kolekcjonował guziki, mieszkał w młodości w puszce po kawie.

Wiercipiętek, fragment ryciny
Wiercipiętek, fragment ryciny
Wiercipiętek
Wiercipiętek

Gryzilepki – nie lubiące samotności niebieskookie stworzenia, kopią kanały pod korytami rzek. Zamiast nóżek mają przyssawki, które pozostawiają lepkie ślady. Nazywane są czasem Lepiłapkami lub Nóżkolepami. Są przyjazne, ale lubią odgryźć nawet  nosy.

Gryzilepek, rycina
Gryzilepek, rycina
Gryzilepek
Gryzilepek

[wp_ad_camp_1]

Hatifnatowie – w tej części dowiadujemy się, że ładują się podczas burzy. [zob. Małe trolle i duża powódź, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków]

Hatifnatowie, rycina
Hatifnatowie, rycina
Hatifnatowie
Hatifnatowie

Jok – postać ubrana w stary kapelusz ze zwiędłymi kwiatami, nie lubiąca higieny i nadmiaru słów. Charakteryzuje go spokój, opanowanie, uwielbia spać, często wypowiada hupp, haff. Chadza po drzewach i murach, przestał gdy dowiedział się, że to nie jest zabronione. Nie zależy mu na tym, żeby go zapamiętano, ulega lenistwu, nie martwi się niczym, żyje chwilą.  Ojciec Włóczykija, zakochany w Mimbli – matce Małej Mi.

Jok, rycina
Jok, rycina
Jok
Jok

Mimbla Matka – matka mimblontek i Małej Mi, zakochał się w niej Jok.

Mimbla Matka, fragment ryciny
Mimbla Matka, fragment ryciny
Mimbla Matka
Mimbla Matka

Mimbla – jedna z córek Mimbli, która dołączyła do kolonii Tatusia Muminka. Interesuje ją wszystko, jest bardzo ciekawska.

Mimbla, rycina
Mimbla, rycina
Mimbla
Mimbla

Mała Mi – urodziła ją w noc świętojańską Mimbla. Jest bardzo mała, a jej imię można tłumaczyć jako najmniejsza-jaka-jest. Jest złośliwą kłamczuchą, mało wrażliwą i empatyczną. Lubi przygody, jest bardzo ciekawska i nieustraszona. [zob. Lato Muminków, Zima Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Mała Mi, rycina
Mała Mi, rycina

Król – niepoważny Autokrata wyspy, organizator przedziwnych przyjęć z nagrodami. Jego głowę przykrywała krzywo umieszczona korona, za uchem miał kwiaty. Przepadał za sygnałem syreny przeciwmgielnej i puszczał jej dźwięk przy okazji częstego toastu.

Król, rycina
Król, rycina

Duch – straszący duch, o niespokojnych nerwach.  Postanowił dołączyć się do kolonii Tatusia, zajmowało go wykonywanie swetrów i szalików na drutach w celu uspokojenia się.

Duch, rycina
Duch, rycina
Duch
Duch

Groka – ukochana Wiercipiętka, kolekcjonerka guzików, matka Ryjka.

Groka, fragment ryciny
Groka, fragment ryciny

Edward Olbrzym – depcze stworzenia przez nieuwagę i opłakuje je przez tydzień, płaci później za pogrzeb. Mieszka w wieży, jada grochówkę w czwartki, w soboty bierze kąpiel. Olbrzymy mają delikatne stopy.

Edward Olbrzym, rycina
Edward Olbrzym, rycina
Edward Olbrzym
Edward Olbrzym

Ciotka Paszczaka – opiekunka Tatusia w młodości w domu dla podrzutków, cechuje ją surowość, rygor i obowiązek. Porywają ją Gryzilepki, lecz te, ku zdumieniu Tatusia, czynią ją swoją królową. [zob. Małe trolle i duża powódź, Kometa nad Doliną Muminków, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Zima Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Dolina Muminków w listopadzie]

Ciotka Paszczaka, rycina
Ciotka Paszczaka, rycina
Ciotka Paszczaka
Ciotka Paszczaka

Buka – polowała w górach, wydawała dziwne przeszywające dźwięki. [zob. W Dolinie Muminków, Zima Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Buka
Buka

Orkiestra Paszczaków – wpłynęła statkiem pocztowym na wyspę Autokraty. Zagrała na ślubie Wiercipiętka Zachowaj nasz niemądry lud.

Orkiestra Paszczaków, fragment ryciny
Orkiestra Paszczaków, fragment ryciny

Muminek, Ryjek, Włóczykij – słuchacze pamiętników.

Rodzina, fragment ryciny
Rodzina, fragment ryciny

 

3 komentarze do “Pamiętniki Tatusia Muminka”

  1. „Jok. Ojciec Włóczykija, zakochany w Mimbli – matce Małej Mi” to nie w tej Mimbli był zakochany. Część rysunków, np. Duch, wygląda że nie jest autorstwa Tove Jansson.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.