Pamiętniki Tatusia Muminka

Pamiętniki Tatusia Muminka

Tatuś spisuje wspomnienia z młodości. Jako małe stworzenie został podrzucony do domu dziecka prowadzonego przez Ciotkę Paszczaka. Gdy dorósł, postanowił uwolnić się od rygorów panujących u Ciotki i ruszyć w świat. Spotyka Fredriksona – wynalazcę, żeglarza, Wiercipiętka – nieostrożnego kolekcjonera guzików, ojca Ryjka, mieszkającego w puszcze. Wypływają w morzę czerwoną łodzią o nazwie „Symfonia mórz”. Na jej pokładzie spotykają Joka, marzyciela. Z mielizny ratuje ich podstęp z Edwardem Olbrzymim, ratują Ciotkę Paszczaka przed Buką, trafiają na Gryzilepki, które porywają Ciotkę Paszczaka, napotykają flotyllę Hatifnatów. Widzą niezwykłe zjawiska, na przykład chmurę, która postanowiła przycupnąć na pokładzie, ogromny sztorm, przyjęcie urodzinowe Autokraty na wyspie (tam poznają też Mimblę i jej potomstwo z Małą Mimblą – Mi), Ducha, Psa morskiego. Odbył się ślub Wiercipiętka z Groką. Tatuś opowiada o spotkaniu Mamy Muminka, którą uratował z kipieli podczas sztormu. Na końcu opowieści poznajemy przyjaciół Tatusia, którzy po latach postanowili odwiedzić Muminki w Dolinie.

[wp_ad_camp_1]

 Bohaterowie:

Tatuś Muminka – urodzony w sierpniu pod znakiem lwa troll z zacięciem przygody. Cechuje go pewność siebie. Dobrze dokonuje porównania Tatusia z jego przyjaciółmi Fredrikson: „ty chcesz być [muminek], ja chcę robić, mój bratanek [Wiercipiętek] chce mieć. A Jok tylko żyje.” Znalazła go Ciotka Paszczaka na progu domu podrzutków w papierowej torbie. Oznaczyła go numerem 13. [zob. Małe trolle i duża powódź, Kometa nad Doliną Muminków, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Jeż – pierwsza napotkana istota podczas samotnej wędrówki Tatusia. Lubi pić kwaśne mleko z wypolerowanej łupiny orzecha.

Fredrikson – wynalazca, żeglarz o dużych uszach, interesujący się na przykład mechaniką stosowaną. Niewiele mówił, tylko o ważnych rzeczach, głównie dotyczących mechaniki.

Wiercipiętek – bezmyślne małe różowawe (od farby z puszki) stworzenie, szybko poruszające się i gubiące przedmioty. Bratanek Fredriksona. Ojciec Ryjka, mąż Groki. Kolekcjonował guziki, mieszkał w młodości w puszce po kawie.

Gryzilepki – nie lubiące samotności niebieskookie stworzenia, kopią kanały pod korytami rzek. Zamiast nóżek mają przyssawki, które pozostawiają lepkie ślady. Nazywane są czasem Lepiłapkami lub Nóżkolepami. Są przyjazne, ale lubią odgryźć nawet  nosy.

[wp_ad_camp_1]

Hatifnatowie – w tej części dowiadujemy się, że ładują się podczas burzy. [zob. Małe trolle i duża powódź, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków]

Jok – postać ubrana w stary kapelusz ze zwiędłymi kwiatami, nie lubiąca higieny i nadmiaru słów. Charakteryzuje go spokój, opanowanie, uwielbia spać, często wypowiada hupp, haff. Chadza po drzewach i murach, przestał gdy dowiedział się, że to nie jest zabronione. Nie zależy mu na tym, żeby go zapamiętano, ulega lenistwu, nie martwi się niczym, żyje chwilą.  Ojciec Włóczykija, zakochany w Mimbli – matce Małej Mi.

Mimbla Matka – matka mimblontek i Małej Mi, zakochał się w niej Jok.

Mimbla – jedna z córek Mimbli, która dołączyła do kolonii Tatusia Muminka. Interesuje ją wszystko, jest bardzo ciekawska.

Mała Mi – urodziła ją w noc świętojańską Mimbla. Jest bardzo mała, a jej imię można tłumaczyć jako najmniejsza-jaka-jest. Jest złośliwą kłamczuchą, mało wrażliwą i empatyczną. Lubi przygody, jest bardzo ciekawska i nieustraszona. [zob. Lato Muminków, Zima Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Król – niepoważny Autokrata wyspy, organizator przedziwnych przyjęć z nagrodami. Jego głowę przykrywała krzywo umieszczona korona, za uchem miał kwiaty. Przepadał za sygnałem syreny przeciwmgielnej i puszczał jej dźwięk przy okazji częstego toastu.

Duch – straszący duch, o niespokojnych nerwach.  Postanowił dołączyć się do kolonii Tatusia, zajmowało go wykonywanie swetrów i szalików na drutach w celu uspokojenia się.

Groka – ukochana Wiercipiętka, kolekcjonerka guzików, matka Ryjka.

Edward Olbrzym – depcze stworzenia przez nieuwagę i opłakuje je przez tydzień, płaci później za pogrzeb. Mieszka w wieży, jada grochówkę w czwartki, w soboty bierze kąpiel. Olbrzymy mają delikatne stopy.

Ciotka Paszczaka – opiekunka Tatusia w młodości w domu dla podrzutków, cechuje ją surowość, rygor i obowiązek. Porywają ją Gryzilepki, lecz te, ku zdumieniu Tatusia, czynią ją swoją królową. [zob. Małe trolle i duża powódź, Kometa nad Doliną Muminków, W Dolinie Muminków, Lato Muminków, Zima Muminków, Opowiadania z Doliny Muminków, Dolina Muminków w listopadzie]

Buka – polowała w górach, wydawała dziwne przeszywające dźwięki. [zob. W Dolinie Muminków, Zima Muminków, Tatuś Muminka i morze]

Orkiestra Paszczaków – wpłynęła statkiem pocztowym na wyspę Autokraty. Zagrała na ślubie Wiercipiętka Zachowaj nasz niemądry lud.

Muminek, Ryjek, Włóczykij – słuchacze pamiętników.